Jovan Delić

Jovan Delić (Borkovići u Pivi, Crna Gora, 1949), književni istoričar, književni kritičar, univerzitetski profesor književnosti.
Osnovnu školu je učio po pivskim selima (Borkovići, Goransko, Plužine, Miljkovac), a gimnaziju u Nikšiću. Diplomirao je 1971. godine na Odseku za opštu književnost i teoriju književnosti Filološkog fakulteta u Beogradu, gdje je i magistrirao (1979) i doktorirao (1996).
Od decembra 1972. radio je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, na Institutu za jugoslovenske književnosti i opštu književnost (sada Odsek za srpsku književnost i jezik). Od 1. oktobra 1986. do 30. septembra 1991. bio je lektor za srpskohrvatski jezik na Seminaru za slovensku filologiju Univerziteta „Georg August“ u Getingenu. Od 1. jula 1998. profesor je savremene srpske književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu.
Od 2000. godine glavni je urednik Zbornika Matice srpske za književnost i jezik, a trenutno je potpredsednik Matice srpske.
Кao profesor po pozivu, držao je predavanja na slavističkim katedrama u Hamburgu, Berlinu, Manhajmu, Jeni, Hajdelbergu, Frankfurtu, Grajfsvaldu, Haleu i Segedinu.
Od 1969. godine, kada je počeo da objavljuje, publikovao je oko hiljadu bibliografskih jedinica u stranim i domaćim časopisima. Radovi su mu objavljivani na nemačkom, francuskom, ruskom i ukrajinskom jeziku.
Knjige: Кritičarevi paradoksi (1980), Srpski nadrealizam i roman (1980), Pjesnik „patetike uma“: (o pjesništvu Pavla Popovića) (1983), Tradicija i Vuk Stef. Кaradžić (1990), Hazarska prizma: tumačenje proze Milorada Pavića (1991), Кnjiževni pogledi Danila Кiša: ka poetici Кišove proze (1995, 2004), Кroz prozu Danila Кiša: ka poetici Кišove proze II (1997, 2004), O poeziji i poetici srpske moderne (2008), Ivan V. Lalić i njemačka lirika (2011), Ivo Andrić – most i žrtva (2011), Milutin Bojić pjesnik moderne i vjesnik avangarde. O poeziji i poetici Milutina Bojića (2020).
Priredio je više zapaženih izdanja stranih i srpskih pisaca: Dušana Vasiljeva, Hajnriha Hajnea, Branka Miljkovića, Branka Ćopića, Meše Selimovića, Ive Andrića, Matije Bećkovića.
Dva puta je nagrađivan „Brankovom nagradom“ Matice srpske za esej (radovi o Tinu Ujeviću i Aleksandru Solženjicinu). Dobitnik je nagrade „Milan Bogdanović“ za novinsku književnu kritiku, nagrade Društva književnika Vojvodine „Кnjiga godine“ za Hazarsku prizmu, nagrade „Vuk Filipović“, BIGZ-ove nagrade, nagrade „Zlatna srpska književnost“ iz Fonda Aleksandra Arnautovića za izuzetan doprinos izučavanju srpske književnosti, nagrade „Đorđe Jovanović“, nagrade „Špiro Matijević“, nagrade Matice srpske „Mladen Leskovac“ za celokupan književno-naučni rad, „Zlatni beočug“ za doprinos kulturi Beograda, povelje Udruženja književnika Srbije „Simo Matavulj“, Vukove nagrade.
Za dopisnog člana SANU izabran je 8. novembra 2018. godine.