David Grosman dobitnik je Nacionalne jevrejske nagrade za knjigu godine za roman Do kraja zemlje koji je do sada preveden na blizu trideset jezika.
U najužem izboru, pored Grosmanovog romana Do kraja zemlje, našli su se romani Nevidljivi most Džuli Orindžer, Uputstva Adama Levina i Nemezis Filipa Rota.
Nacionalnu jevrejsku nagradu za knjigu godine od 1948. godine dodeljuje Nacionalni jevrejski savet za knjigu, a nagrada se tradicionalno dodeljuje u Njujorku.
U proteklih nekoliko meseci David Grosman je dobio nekoliko velikih svetskih priznanja, među kojima su i Nagrada „Albatros“ i Nagrada nemačkih izdavača i knjižara za mir. Njegov roman Do kraja zemlje, objavljen pre pola godine u prevodu Davida Albaharija i u izdanju njegovog srpskog izdavača Arhipelaga, svetska kritika ga je ocenila kao novo remek-delo velikog majstora savremene svetske književnosti. Polovinom aprila ove godine David Grosman je na Međunarodnom književnom festivalu „Prose fest“ u Novom Sadu dobio Nagradu „Milovan Vidaković“.
Napisan na blizu 600 strana, roman Do kraja zemlje je uzbudljiva, nesvakidašnje moćna i ispunjena saga o izraelsko-palestinskim odnosima, o ljubavi i patnji, i o pogibiji sina u ratu sa Hezbolahom u Libanu.
Dok sin odlazi u rat, njegovi majka i otac kreću na pešačenje stazom oko Izraela, posvećujući tu dugu šetnju sinu za koga strepe i strahovima i nadama s kojima žive. Sin odlazi u rat vođen osećanjem dužnosti, a majka i otac odlaze od kuće na hodočasničko pešačenje jer se boje da će ih kod kuće zateći vest o pogibiji sina. Pešačenje, prisećanje i neprestani dijalog jesu pokušaj da se u magiji priče održi sigurnost sinovljevog života. U dugom pešačenju majka i otac, razdvojeni u običnom životu, prisećaju se celog svog života, odrastanja sina, svojih ljubavi, uspona i padova, časova sreće i časova u kojima su gubili svaku nadu. Čudesna snaga Grosmanovog romana proističe iz sposobnosti da istoriju svede na ljudsku meru, a da u običnosti otkrije slojeve istorije i nužnosti koje je ona izazvala.
Istorija i savremenost, ljubav i mržnja, strast i očaj, bol i bes, skrušenost i bekstvo od zadatog života, sećanje i stvarnost, osnovne ljudske vrednosti u svetu punom nasilja, svakodnevni život sa stalnim strahom od novog rata ili od rata koji je u toku ili od bombaša samoubica – sve su to velike teme Grosmanovog romana kazanog u duhu uzbudljive, iznijansirane i slojevite priče. Grosman pripoveda sugestivno i uzbudljivo, a njegov roman dobija snagu velike freske i polifonije u kojima se sabiraju slike i glasovi, iskustva proživljenog života i sve ono što je vredno sećanja.
Kako sam Grosman kaže, roman Do kraja zemlje je njegova najintimnija knjiga. Govoreći o istoriji izraelsko-palestinskih odnosa, Grosman pripoveda o savremenim događajima, a jedno od finala ove uzbudljive i voluminozne knjige jeste pogibija piščevog sina u jedinicima izraelske vojske na samom kraju rata sa Hezbolahom.