Beograd, 29. juna 2015. – Mihajlo Pantić je gostovao na Novosadskom književnom festivalu „Razgovori o ljubavi (prema čitanju)” koji se održava na brodu Cepelin.
– Mihajlo Pantić je pripovedač, književni kritičar i univerzitetski profesor iz Beograda, koji u svojim knjigama govori i o ljubavi i o čitanju. Jedan je od najpoznatijih stanovnika (i počasni građanin) Novog Beograda, gde je decenijama brusio velegradsku priču o soliterima i blokovima, pitajući se ima li u tom bezličnom prostoru života i pre smrti. A pomalo je on i naš Vojvođanin, jer mu je omiljeni duhovni prostor Slankamen, baš tamo gde se Tisa sreće sa Dunavom i sa njim počinje zajedničku ljubavnu priču. Kao i kod svih tihih i marljivih stvaralaca, njegova biografija se maltene poklapa sa bibliografijom, a u njoj je pedesetak naslova, ne računajući prevode negovih knjiga, kojih je još petnaestak. Od zbirke Hronika sobe koja je u devetoj deceniji prošlog veka označila novu prekretnicu u srpskom pripovedanju, do najnežnijih pripovedaka sabranih u novobeogradskom kvartetu (Novobeogradske priče, Sedmi dan košave, Ako je to ljubav i Ovoga puta o bolu, Mihajlo Pantić ne prestaje da nas uverava kako je čehovljevsko pripovedanje o sudbinskim pitanjima običnih ljudi ne samo moguće, nego i preko potrebno i u današnjem vremenu. Jer svi mi možemo biti, i jesmo, junaci njegovih priča rekao je Đorđe Randelj, urednik Novosadskog književnog festivala.
Mihajlo Pantić je pred više od sedamdeset čitalaca čitao svoje priče i razgovarao o temama svoje proze.