Georg G. Igers

Georg G. Igers (1926), istoričar.
Rođen u Hamburgu, Igers se sa svojom porodicom iselio u SAD 1938. godine pred progonom nacističkih vlasti.
Po završetku osnovnih studija u Ričmondu, Igers je studirao postdiplomske studije germanistike na Univerzitetu u Čikagu, gde je i doktorirao.
Najveći deo akademske karijere Igers je proveo kao profesor intelektualne istorije na Državnom univerzitetu Njujorka u Bafalu.
Igers je 1980. godine osnovao Komisiju za istoriju istoriografije pri Međunarodnom komitetu istorijskih nauka koji je 1982. počeo da izdaje specijalizovan časopis Storia della Storiografia.
Igers je od 1995. do 2000. rukovodio Međunarodnom komisijom za istoriju i teoriju istoriografije.
Ključne oblasti naučnih interesovanja Georga G. Igersa jesu teorijske rasprave o istoriografiji i istorija istoriografije.
Najvažnije knjige: Kult moći. Politička filozofija sensimonijanaca (1958), Novi pravci u evropskoj istoriografiji (1975), Međunarodni priručnik za studije istorije (1979), Istorijska nauka u 20. veku (2007), Globalna istorija moderne istoriografije (2008), Istorijske kulture. Svetska istorija istoriografije od 1750. do danas (2013).
Knjiga Istorijska nauka u 20. veku doživela je više izdanja, prevedena je više više svetskih jezika i učinila je svog autora jednim od najupućenijih poznavalaca teorije i istorije istoriografije.
Zajedno sa suprugom Vilmom, Igers je napisao autobiografsku knjigu: Dve strane priče. Autobiografija o nemirnim vremenima (2002).