Nikola Vujčić

Nikola Vujčić rođen je 27. 6. 1956. godine u Velikoj Gradusi, Banija, Hrvatska. U Petrinji je završio gimnaziju, a na Filološkom fakultetu u Beogradu diplomirao je na Grupi za jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik.
Objavio je knjige pesama: Tajanstveni strelac (1980), Novi prilozi za autobiografiju (1983, drugo dopunjeno izda­nje 2008), Disanje (1988), Čistilište (1994), Кad sam bio mali (1995), Prepoznavanje (2002), Zvuk tišine (2008), Rasuti zvuk (2009), Dokle pogled dopire (2010), Dokle pogled dopi­re i nove pesme (2012), Svedočenje (2014), Skrivenosti (2017), Soba, izabrane pesme, dvojezično srpski/engleski (2019).
Dobio je nagrade: „Braća Micić“ (1993), Zmajeva nagrada Matice srpske (2002), Disova nagrada (2009), „Miroslav Antić“ (2011), „Đura Jakšić“ (2011), „Branko Miljković“ (2011), „Zaplanjski Orfej“ (2014), Кondir Кosovke devojke (2015), „Skender Кulenović“ (2015), „Stevan Pešić“ (2017), Vitalova nagrada – „Zlatni suncokret“ (2017), „Sava Mrkalj“ (2019), Žička hrisovulja (2021) i Velika bazjaška povelja (2022).
Pesme su mu prevođene na više jezika, a knjige izabranih pesama objavljene su mu na rumunskom Noći i druge pesme (Noptile şi alte poeme, Temišvar, 2011), makedonskom Dokle pogled dopire (Do kaj što pogledot dopira, Skopje, 2011), polj­skom Tišina u kamenu (Cisza w kamieniu, Varšava, 2013) i bugarskom Dokle pogled dopire (Dokъdeto pogledъt dostiga, Plovdiv, 2013).
O njegovoj poeziji objavljena su dva zbornika radova – Poezija Nikole Vujčića (2008), povodom Zmajeve nagrade, i Nikola Vujčić, pesnik (2022), povodom Žičke hrisovulje.
Priredio je neobjavljeni roman Meše Selimovića Кrug (1983), Antologiju narodne književnosti za decu (1997, pro­­šireno izdanje pod naslovom Srpska narodna književnost za decu, 2006, 2008) i izabrana dela Grigora Viteza (2011).
Prevodi sa ruskog jezika.
Član je Srpskog književnog društva i Srpskog PEN centra.
Živi u Beogradu.