Dijakova smrt

U romanu Dijakova smrt Dragi Mihajlovski čitaoca uvodi u vreme ranog prodora Osmanlija na Balkan, apokaliptično doba između maričke i kosovske bitke.
Okosnicu romana čini tursko osvajanje Bitolja krajem XIV veka.
Odlučujući se za pojedinca u vrtlogu istorije, Mihajlovski istoričnost romana gradi više kao interes za sadašnjicu nego u romantičnom ili istoriografskom interesu za prošlost i načine njene evokacije. Stoga je ovaj roman svojevrsna rasprava o dilemama pred pitanjima rata, identiteta, odnosa hrišćanstva i islama, prethrišćanskim slojevima nasleđa itd.
U vreme kada je roman pisan i objavljen – doba albansko-makedonskih sukoba 2001. – Dijakova smrt odgovarala je na ovaj aktuelni kontekst, što je doprinelo i velikoj čitanosti ovog romana.
Svet Dijakove smrti je svet odsutnog, povučenog, nedostupnog boga, svet prepušten đavolu kao „jedinom vidljivom bogu“, bogu apsolutne nedogmatičnosti, promene, neutemeljenosti, iluzornosti i besmisla.